Juridische afpersing door Bas van Hout.

“ De journalistieke Bruine Rat Bas en zijn journalistieke collega Wezels anno 2008”

Kort samengevat: 
Van Hout eist middels een bodemprocedure 50.000,- gld (22.689.01 euro) van Uitgeverij Elmar. Van Hout baseert zijn eis op een vonnis inzake “Drugsbaron in Spijkerbroek” waarin min of meer gesteld wordt dat indien Brown en/of Elmar zich wederom vergelijkbaar negatief uitlaten over Van Hout zoals gedaan in “Drugsbaron in Spijkerboek”, Van Hout per overtreding 2000,- gld. kan vorderen. Daarnaast eist Van Hout dat o.a. de kwalificatie Bruine Rat Bas bij volgende drukken in “Steve Brown in Gangsta’s Paradise” zal worden verwijderd. Het betreffende vonnis ziet toe op de publicatie “Drugsbaron in Spijkerbroek” ( verschenen 1994) en niet op “Killing Fields of Amsterdam” en /of “Steve Brown in Gangsta’s Paradise”. Immers nadien verschenen pas “Killing Fields of Amsterdam en Drugsbaron in Spijkerbroek.

Van Hout heeft derhalve juridisch gezien weinig kans van slagen bij een juridische procedure in deze, aangezien alleen al een dergelijke eis op zeer gespannen voet staat op het Rechtsbeginsel van vrijheid van meningsuiting. Los nog van het feit dat nagenoeg al het geen Brown nu stelt m.b.t. de ( ratachtige) gedragingen van Van Hout een feit van algemene bekendheid is en/of reeds rechtens vastgesteld. En bovendien in zijn geheel al reeds is gepubliceerd sinds 2006 op Brown zijn weblog waar tot nu toe meer dan 250.000 duizend bezoekers zijn geregistreerd. Maar daar is het Van Hout ook helemaal niet om te doen.

Extra kwalijk is het dat advocaten zich lenen voor het oneigenlijk gebruiken voor een kansloze juridische procedure op kosten van de Staat waardoor de wederpartij geconfronteerd met toren hoge kosten min of meer gedwongen wordt zich te schikken naar een deel van de eis van in dit geval Van Hout.

Van Hout is bekend met deze verachtelijke methode, aangezien dit niet de eerste keer is dat hij zich bedient van een kansloze procedure tegen Elmar (Noot 1) Van Hout geeft niet aan tegen welke twintig kwalificaties hij bezwaar maakt. Van Hout stelt uitsluitend dat twintig maal gehandeld is in strijd met het vonnis inzake “Drugsbaron in Spijkerbroek”.

Indien een eisende partij in deze ter goede trouw handelt en van mening is dat hij in zijn recht staat is het gebruikelijk dat hij een kortgeding aanspant in een dergelijke zaak. Immers hij is er dan van overtuigd dat hij de betreffende zaak zal gaan winnen. Een kortgeding procedure neemt op zijn hoogst enkele maanden in beslag en is relatief goedkoper dan een bodem procedure. Bovendien wordt bij een kortgeding procedure in een dergelijke zaak standaard geëist dat het betreffende boek per omgaande direct van de markt wordt gehaald. Temeer een bodemprocedure gemiddeld vijf jaren of meer kan duren en daarnaast voor beide partijen zeer kostbaar is. Een kortgeding kost gemiddeld vijf duizend tot 10 duizend euro. Een bodem procedure kan wel oplopen tot vijftig duizend euro.

Van Hout procedeert in deze als een zg. onvermogende en derhalve is er voor Van Hout geen noemenswaardige kosten verbonden aan deze bodemprocedure. Uitgevrij Elmar daar en tegen ziet zich ongeacht de uitkomst van de betreffende procedure geplaatst voor een toren hogen juridische rekening. M.a.w. Elmar is bij voorbaat verliezer ook indien Elmar de procedure wint. Voor Elmar ten allen tijde een Pyres overwinning.

Kapot procederen.
Deze methode wordt ook wel kapot procederen genoemd. Deze methode werd min of meer voor het eerst publiekelijk bekend in de zaak Klaas Bruinsma tegen het Parool en Bart Middelburg. Klaas Bruinsma werd toen ‘bijgestaan’ door Mr. Moskowicz met aan zijn zijde P.R.de Vries. Nadien werd deze methode voortgezet door Klaas Bruinsma met als advocaat (ex) Mr.Engelsma. Naar ik meen zijn er toen der tijd 27 procedures door Klaas Bruinsma tegen het Parool gevoerd, waarvan er slechts twee in het voordeel ondergeschikte tussen vonnissen eindigde van Klaas Bruinsma. De kosten voor het Parool waren immens. Nadien is Mr. Engelsma van het zg, advocaten tableau verwijderd met een boeten van Justitie van enkele miljoenen om vervolging af te kopen als lid van de leiding van de Maffiagroep Bruinsma.

Het nadeel voor de eisende partij Van Hout -mits ter goede trouw- is dan wel dat bijv. de door hem negatief ervaren kwalificaties zoals Bruine Rat Bas voor het bredere publiek onverkort gedurende de betreffende bodem procedure gepubliceerd blijft. M.a.w. gesteld dat Van Hout de bodem- procedure zou winnen inzake de kwalificatie Bruine Rat Bas heeft dat feitelijk geen enkele nut meer. Het is dan duidelijk een geval van mosterd na de maaltijd. Een boek heeft namelijk gemiddeld maar een loop tijd van 8 tot 12 maanden. Van Hout blijft dus bij een bodem procedure de Bruine Rat Bas voor de komende vijf of meer jaren. Uit het hiervoor gesteld kan dus worden geconcludeerd dat Van Hout zijn intentie om een bodem procedure te starten in ieder geval niet is dat hij de kwalificatie Bruine Rat als urgent kwalijk ervaart, c.q. zo snel als mogelijk wil hebben recht gezet tegen over het bredere publiek.

Conclusie.
Ironisch of des gewenst wrang voor Elmar is dat Van Hout een aanzienlijk bedrag eist 22.689.01 euro(50.000,- gld.)en dat Bruine Rat Bas zal worden verwijdert bij een komende druk, anders zal van Hout een bodem procedure op starten tegen Elmar en dat doet op een zeer verachtelijke wijzen, m.a.w. hij handelt in deze als een rat.

Het is pure opzettelijke afpersing met de wet in de hand. Is er verschil tussen de klassieke afpersing en de methode die Van Hout hanteert ?

Qua effect niet voor het slachtoffer. Immers deze heeft nagenoeg bijna geen keus of hij zal betalen of niet. Het enige verschil is dat de klassieke afperser in het positief recht indien betrapt een zeer zware straf boven het hoofd hangt. De juridische afperser zoals Van Hout loopt strafrechtelijk geen enkel risico. In het slechts geval eindigt hij met lege handen, maar heeft hoe dan ook er voor gezorgd dat zijn slachtoffer aanzienlijk heeft ‘gebloed’.

In het natuur recht zijn lieden als Van Hout zeer verwerpelijke, verachtelijke personen, die niet onder doen voor de klassieke afperser. Deze kapot procederen procedure is weliswaar juridisch kansloos, maar dat deert Van Hout niet. Het feit dat Elmar zich geplaatst ziet voor een toren hoge juridische rekening is het Van Hout om te doen, hetgeen m.i. juridische afpersing oplevert aan de zijde van Van Hout en zijn kennelijk louche advocaat in deze.

Het ironische en wrange aan dit geval is dat waar tegen Van Hout bezwaar maakt, dat hij gekwalificeerd wordt als Bruine Rat Bas dat Van Hout nu juist deze verachtelijke handelswijzen aan het uitvoeren is jegens Elmar, hetgeen nu uitgerekend volgens De grote van Dale de definitie is van ratachtig gedrag.

Opmerkelijk is dat kennelijk dergelijk verachtelijk gedrag van Van Hout, die zich manifesteert als (onvermogende) journalist tot geen enkele reactie leidt van zijn zg. collegae journalisten. Wat is daar de reden voor? Mogelijk vrezen zij ook geconfronteerd te worden met een dergelijke bodem procedure, c.q. juridische afpersing en/of erger van de zijde van Van Hout en zijn handlanger in deze zijn advocaat. In die zin mag men stellen dat de collegae journalisten van Van Hout zich ook schuldig maken aan een gedrag van een dier door te zwijgen, namelijk de wezel.

Hoe deze juridische afpersing van Van Hout ook mag aflopen vast staat dat Van Hout wederom heeft aangetoond een volwaardig lid te zijn van de Figuur de Maffia journalist door n.b. op kosten van de belasting betaler op oneigenlijke juridische gronden Uitgeverij Elmar 22.689.01 euro (50.000,- gld.) afhandig tracht te maken.

Van Hout wacht één en ander rustig af in zijn extreem beveiligde Rode Bunker.

Noot 1: Van Hout spande als onvermogende reeds eerder een bodem procedure aan tegen Elmar op grond van twee vervalste facturen en eiste 50.000- gld. De Rechter wees uit eindelijk zijn eis af. Maar Elmar was door deze ellenlange procedure nagenoeg aan advocaten kosten bijna het zelfde bedrag kwijt. Van Hout had bijna geen kosten omdat hij als onvermogende procedeerde. Hetgeen Misbruik maken van Recht is, één en ander samen met een louche advocaat. Bij dergelijke procedures is veelal een advocaat betrokken die aan lager wal is geraakt. Integere advocaten van goede naam en faam lenen zich niet voor een dergelijke ‘juridische afpersing’.

Noot 2: Van Hout is anno 2008 werkzaam als freelance -journalist voor Panorama, c.q. Sanoma kennelijk voor een bedrag onder de drie en twintig duizend euro bruto per jaar. Opmerkelijk dat een gerenommeerd bedrijf als Panorama een persoon in dienst heeft, die zich o.a. schuldig maakt aan juridische afpersing, c.q. Maffia achtige gedragingen.