( door ing Steve Brown)

boek25-jaar-maffiajournalistiekAMSTERDAM-NOIR-“Tijdperk P. R. de Vries-25 jaar Maffiajournalistiek(Video)“vanavond  exclusief bij Salto2.(Sub titel: Een tikkende tijdbom onder de misdaadjournalistiek in Nederland die in 2016 afgaat).
Na het verschijnen van dit boek kan niemand in Nederland meer zeggen: “Das haben wir nicht gewust”. Tijdperk P.R. De Vries -25 jaar maffia-journalistiek in Nederland is een handboek voor rechtenstudenten, journalisten (in spe), politie, politici en burgers die zijn geinteresseerd in misdaad en journalistiek en hun eigen welzijn.

Tijdperk P.R. De Vries-25 jaar maffia-journalistiek in Nederland.Elite-Gangster Wolf van Damrak vast voor cocaïne. Volgt John de Mol en Peter R. de Vries?

In dit boek fileren  TV- Presentator en Vloggers en auteurs  ing Steve Brown en drs. Micha Kat de tak van corrupte (Jusitie)-propaganda die bekend is komen te staan als ‘misdaadjournalistiek’ maar die zich in werkelijkheid nauwelijks onderscheid van de misdaad zelf. Zij gaan daarbij uit van hun persoonlijke ervaringen maar er wordt een wetenschappelijk kadr geboden in de vorm van rechterlijke uitspraken en (verwijzingen naar) wetenschappelijke litteratuur.


Dit boek beschrijft de opkomst van de maffia-journalist in Nederland.

Een ‘mafiajournalist’ is een fenomeen dat ook elders voorkomt, maar tot nu toe nergens in de Westerse wereld zo’n spectaculaire opmars heeft gekend als in Nederland. De Maffia-journalist ontstond in de periode van de opkomst van de commerciële productiemaatschappijen en radio- en TV-stations (RTL. Veronique, SBS) in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Dit was tevens de periode waarin de Nederlandse drugsmaffa tot grote wasdom kwam en aldus ontstond een bizarre vorm van ‘samenwerking’ tussen media en maffia die heel goed vergelijkbaar is met die tussen maffia en politiek (IRT-affaire).Wat begon op zolderkamertjes in de roerige jaren ’70 (studentenoproeren, hippies, krakers) als kleine, semi-illegale media in de kringen van de drugs-maffia van Klaas Bruinsma en Cor van Hout groeide pijlsnel uit tot multinationals in de jaren ’80. De financiering kwam voor een groot deel rechtstreeks uit de drugshandel.

Aldus begon in Hilversum het tijdperk van de ‘Vrije Zware Jongens’ dat regelmatig ontaardde in geweld of zelfs in moord, bijvoorbeeld de jetset-moord op Mathilde Willink in 1977. Van politie en justitie had de media-maffia in die jaren weinig te vrezen: namen als Gerard Toorenaar (corruptie-commissaris van politie), Hans Vrakking, Harm Brouwer, Herman Bolhaar en vooral Joris Demmink doen Nederland thans rillen van afgrijzen. Is het toeval dat parallel aan de mafia-journalist en de Hilversumse media-mafia de pedo-mafia opkwam? Het was het tijdperk waarin een productie of een TV-format moeiteloos tot stand kwam met een spiegel cocaïne op de directietafel en pistolen in de broekriem. Bij John de Mol-Media was de Amsterdamse-Volks-Onderwereld kind aan huis en zette de bloemetjes buiten terwijl elders in de stad kraakpanden als Groote Keyser en Lucky Luijk met veel geweld werden ontruimd.

Productiemaatschappijen zoals die van John de Mol begonnen al gauw te functioneren als  katvangers voor bepaalde misdaadgroepen die hun miljoenen wilden witwassen en tegelijkertijd invloed wilden kopen in de (pulp)- media.n deze poel van verderf zijn ‘onze’ maffia-journalisten ‘groot’ geworden. De meest succesvolle is Peter R. de Vries en daarna John van de Heuvel . De Vries mag met recht de Pater Familias genoemd worden van de Orde der Maffia-journalisten. Maar er was ook een tijd dat Peter R. de Vries op een fiets met een grote nep- perskaart door Amsterdam rond reed voor louche sex-blaadjes als Actueel. Een wannabee journalist met amper drie jaar Mulo en een politie-snor, uitgelachen door de toenmalige  echte journalisten van de ‘gerespecteerde kranten’…. maar…. Peter mocht die in tijd al wel stiekem gratis in het bad van Yab Yum zitten…….  van Maffiabazne Klaas Bruinsma en Willem Holleeder en Cor van Hout en niet alleen!Dit boek geeft voor het eerst een historisch overzicht van de mis- en wandaden begaan door  de ‘Misdaadgroep P.R. de Vries’, De Staats-NOS, de Bral programma’s van de VARA Miljonairs Mathijs Nieuwker& Pauw en meeloop journalisten .De volgende dossiers passeren chronologisch de revue: Actueel, Klaas Bruinsma, de fake- ontdekking van Fransie (Meijer) Turbo in Zuid- Amerika, De Heineken-ontvoering, de vriendschap met Cor van Hout en Willem Holleeder, Steve Brown, de gestolen floppy disk van officier van justitoe Jo Valente,  Charles Zwolsman (de eerste witwas-media-actie door De Vries), Robert Hörchner, Deventer Moordzaak,, de Dankbaar-De Vries sexmail-affaire, de Albert Kraus-zaak, de De Vries-huurmoordenaar-medewerker Rob Zegerius, John Sweeney, Louis Hagemann, Joran van der Sloot,  Ruud Prins, Bernard K., de Posbankmoord, Nuenense arts Edwin ten Winkel, Marianne Vaatstra, Koen Scharrenberg.

Infotainment: De 21ste eeuw Kijkcijfers-Schandpaal.

Mensen die slachtoffer zijn geweest van een uitzending van Peter R. de Vries hebben vaak zelf in hun eigen woorden een verslag geschreven van wat de impact is geweest van de betreffende uitzending(en) op hun leven. Dit is het deel van het verhaal dat nimmer aanbod komt in de pulp media. Ook geeft dit boek voor het eerst een kijkje achter de schermen bij P.R. de Vries zijn redactie: Drugs, vreemdgaan, moordenaars en mishandeling: achter de schermen bij P.R.de Vries. [is dat de titel van een hoofdstuk?] Het geeft een onthutsend beeld van een verborgen keiharde criminele wereld waar maffia en kijkcijfers de scepter zwaaien. Een wereld die kost wat kost voor de doorsnee kijker in het duister gehuld moet blijven.Daarnaast komen ook nog vele andere ‘journalisten’ aan bod, die zondermeer gerekend mogen worden tot de Orde der Mafiajournalisten zoals Bas van Hout, Koen Scharrenberg, Hendrik Jan Korterink en John van den Heuvel, etc.Tot slot tracht dit boek een verklaring te geven voor de vraag waarom het verschijnsel van de mafia-journalist juist en uitsluitend in Nederland zo succesvol is. De reguliere pers, justitie en politiek hebben volgens de auteurs door hun passieve en soms ronduit laffe houding daarbij een grote rol gespeeld. Zelfs in de politieke verslaggeving ziet men dat er veel kritiek is op de media. De media hebben zo’n manipulatieve kracht dat ze het juridisch proces diepgaand kunnen beïnvloeden. Veel politici delen de angst voor journalistieke sensatiezucht. Als politici, die we als professionals mogen beschouwen, qua omgang met de pers al bang zijn voor journalistieke sensatiezucht, hoe bang moeten wij, gewone burgers die vrijwel nooit een camera van dichtbij gezien hebben, dan wel niet zijn,om door agressieve vormen van journalistiek zoals reality-tv, overvallen te worden? 
(bron: Puinhopen van de Pers. Pagina 114) Het is de mafia en de onderwereld zelf die in Nederland sinds grofweg 1980 tot op de dag van vandaag de lakens uitdeelt in de verslaggeving rond de misdaad op de buis. Dit onthullende boek leest als een ware maffia-misdaad roman! Maar… het is True Crime!