Atlas van Nederlandse criminelen.

(Door Rabin Gangadin)

RabinAmsterdam-Noir-Bij de bank genomen is de jongerenproblematiek waar op dit moment de meest verhitte discussies over wordt gevoerd, beslist niet iets uit deze tijd maar heeft haar wortels ook eerder geschoten. Deze regels zullen een hele opluchting zijn voor de raddraaiers die in het dagelijkse leven het niet erg nauw nemen met de orde, fatsoen en gedragsregels.

Ergens in de jaren tachtig had Nederland eveneens te kampen met animaal gedrag van jongeren, waar de jongeren van nu de kinderen van zijn. De situatie toen was dusdanig onhoudbaar geworden dat een hoogleraar in de neurologie de Overheid adviseerde de opstandige en driftige lui te opereren aan hun centrale zenuwstelsel om het opstandige bij hen langs die weg in de kiem te smoren.

Deze goedbedoelende professor kreeg zelfs van de goedgebekte Mavo’ers er flink van langs en werd zijn voorstel met verzetskreten de kolkende afvoerpijp in gezogen. Was het wel een handige set geweest om deze persoon die een deviante visie uitdroeg, enkel om een notoire meute tot orde te roepen, dusdanig weg te honen dat die nooit meer gedurfd heeft terug te komen?

Als we kijken naar het gedrag van de hedendaagse jongeren dan zou tegen hen iedere omstreden medische methode van zelfs de Duitse SSér, wijlen Rudolf Eichmann geoorloofd moeten zijn. Tegen hen is eigenlijk niets als wreed en a-humaan aan te merken maar is juist goed te praten als een troeteltherapie. De jongeren uit de jaren tachtig waren tenminste nog communicabel en kon je met hen in een redelijk gevorderd Nederlands een discussie voeren. Het zogeheten moderne tuig van nu daarentegen schijnt tussen de benen vroegtijdig alle verschijnselen van overrijpheid te vertonen dan tussen de (flap)oren. Qua verstandelijke welvaart vallen zij onder de categorie “nieuwe melaatsen”, echter met dit verschil dat zij in tegenstelling tot de vroegere generatie jongeren er graag behoorlijk trendy uitgedost de straat op willen. De vroegere jongeren hadden vaak kleren aan hun lijf alsof zij die, zoals W.F. Hermans in zijn roman onder professoren schreef, op het vuilnisbelt hadden gevonden. Met deze laatste laten de jongeren van nu zich niet uitdossen.

De Marokkaanse jongens zijn inmiddels immuun geworden voor alle kritiek op hen waardoor zij zich nog stoicijnser en onverschilliger zijn gaan opstellen. Zij roven en stelen als raven, houden samenscholingen als horde hyena’s, spugen gelijk lama’s en brilslangen om zich heen alsof ze alles letterlijk en figuurlijk vies vinden en zitten hun omgeving als gedreven cartografen in kaart te brengen om er zelfs bij daglicht onversaagd te kunnen toeslaan. De Overheid is zwaar gestoord om al de buurtvaders te honoreren opdat zij hun inteeltrotzooi die zij overigens zelf tegen de samenleving hebben opgehitst, onder controle kunnen houden. Deze Marokkaanse opdonders verdienen eerder een enorme afranseling met een natte mattenklopper waarna er als verkoeling gemalen Surinaamse peper op de zere plekken kan worden gewreven dan een vaderlijke begeleiding door buurtvaders . Deze methode zou zelfs meer vruchten afwerpen dan het hitsig geteem van Geert Wilders. Opmerkelijk rustig en stil is het in het kamp van Surinamers, Molukkers en zelfs Antillianen ook al presteert een klein groepje Negertjes uit de Antillen en Suriname alle donkere stegen en spelonken van de Bijlmermeer en Rotterdam Zuid vies en onleefbaar te houden. Surinaamse- en Molukse jongeren in het algemeen blinken uit met hun betere thuisopvoeding en discipline waardoor zij ook minder negatief in de publiciteit belanden. Zelfs de autochtone jongeren hebben de neiging zich te vereenzelvigen met Marokkaanse bendes omdat zij in hen weer hun verborgen inborst verdrongen zien. Zij vinden Antillianen en Surinamers niet interessant genoeg en hebben daardoor meer fiducie in licht getinte allochtonen.

Tot slot hebben wij nog de autochtone bejaarde/seniele jongeren van ca. 80 jaar, die zich volgens een onderzoek structureel schuldig maken aan criminaliteit. Zij zullen gedacht hebben dat als hun kroost geen tegenwicht kan bieden tegen de opmars van criminele Marokkanen en dat zij het heft maar in handen moeten nemen om het goede voorbeeld te geven.

Volgende week: Een troetel allochtoon