John van den Heuvel Fred Teeven
Iedereen liegt, behalve Ivo Opstelten en zijn ‘Sidekick Erik Wiebes’.

De Liegende PvdA rechter Jeroen Recourt wil het allemaal niet weten en wordt als erkentelijkheid voor zijn medeplichtigheid aan de ‘VVD-Misdaadgroep’  in deze  ‘Fred Teeven-Witwas-Moord- affaire’ per direct bij het Wachtgeld-Tuig gezet.

( ingezonden door een Fred Teeven ‘deskundig-slachoffer’)

Amsterdam-Noir- Zoals we nu weer uit het nieuws kunnen vernemen heerste er in de 90er jaren en begin 21e eeuw een totale rechteloosheid zowel bij het OM als deels bij de rechterlijk macht. Dit alles onder de bezielende begeleiding van het duo de megalomane Fred Teeven en zijn Zonnekoning Witteveen.
Als olifanten gingen ze door de porseleinkast zonder zich goed te verdiepen of kennis in het feitenmateriaal en alles ter meerdere eer en glorie van henzelf. Dat zij daar enorme schade bij aanrichten deerde dit tweetal niet, alleen hun succes telde en de waarheid was daarbij onbelangrijk.
Mijn gezin en ik zijn daar o.a. het slachtoffer van geworden, waarvan wij nog steeds onze wonden likken. Hier een verslag van deze voor ons desastreuze periode.

Op 18 maart 1997 werd ik ’s morgens in alle vroegte van mijn bed gelicht en ik werd in de handboeien afgevoerd. Ik heb ze niet binnen horen komen, want ik was al een aantal jaren voor 80% doof, veroorzaakt door een nare ziekte. Mijn vrouw moest doodstil op de bank blijven zitten en na veel aandringen mochten buren mijn zeer jonge kinderen naar school brengen. Mijn vrouw was op dat moment herstellende van een zeer zware operatie. Er waren 12 man politie, officier van justitie en rechter-commissaris mijn huis aan het doorzoeken en er stond een man of 20 buiten.

Na het geruime tijd aftappen van mijn telefoon, hadden ze toch beter moeten weten. Maar na later bleek waren de heren niet echt bedreven in het bestuderen van telefoontaps. Ik werd verdacht van het financieren van 60 ton hasjiesj. Belachelijk natuurlijk want als zij hun huiswerk hadden gedaan, dan konden ze zo uit de telefoontaps tussen de hoofddader B.M. en Peter J. constateren, dat ik niets met deze zaak te maken had. Deze taps zijn nog in mijn bezit. Maar ook tijdens de huiszoeking maakten zij zich meer dan belachelijk. Tijdens het doorspitten van papieren, kwam er een bankafschrift boven water van mijn vrouw met daarop fl 60.000. Dit was het bedrag dat wij bij de verkoop van ons bedrijf ontvangen hadden, dit bedrijf stond op naam van mijn vrouw. Wij konden het bedrijf niet voortzetten vanwege ons beider ziekte.

“U heeft fl 60.000 op uw rekening staan” zei de RC, waar is dat wel niet van. Mijn vrouw legde uit, dat dit van de verkoop van het bedrijf afkomstig was. “Maar waarom staat dit dan op uw rekening?” Mijn vrouw antwoordde hierop, dat het haar bedrijf betrof. Dit soort zaken geeft dus duidelijk aan hoe goed deze lieden geïnformeerd waren. Maar ook uit de voorgaande tap hadden ze makkelijk kunnen constateren, dat ik met deze hele zaak niets te maken had. Peter J. belde met B.M. met de vraag, waarom ik aan B.M. steeds geld vroeg en of ik soms iets met hun zaken te maken had. Nee, antwoordde B.M. Dat is geld wat hij nog uit het verleden van mij krijgt.

Deze vordering stond trouwens gewoon in mijn boekhouding vermeld en betrof de levering van een auto, aanbetaling van een textieldrukkerij in Duitsland en door hem gemaakte bekeuringen, e.d., een totaal bedrag van fl 41.000. Volgens mij kan je daar trouwens ook geen 60 ton hasjiesj mee financieren.

Ik werd naar Het Gooi overgebracht en later voorgeleid aan de plaatsvervangend R.C. de heer Splint. Deze man had de intelligentie om mij na 4 dagen in vrijheid te stellen, maar mij geld en auto bleven onder beslag, hebben is houden dachten Teeven en Witteveen. Ik had een behoorlijk bedrag op mijn rekening staan, afkomstig van de erfenis van mijn vader, gewoon alles officieel met belastingpapieren van successierechten.

In mei moest ik voor de raadskamer komen. Tijdens deze zitting verzocht ik de Officier van Justitie om in de microfoon te spreken i.v.m. de aanwezige ringleiding. Ik vertelde hem dat ik ernstig slechthorend was en dus niets maar dan ook niets kon verstaan. Ik werd totaal door deze man genegeerd en aan mijn verzoek werd geen gehoor gegeven. Ik zou in september na het vakantiereces voorkomen. IK wilde dolgraag voorkomen om mijn onschuld aan te tonen.

In september werd ik dus niet opgeroepen. Ik wilde een gesprek met de R.C. mevrouw Gonggrijp van Mourik hebben. Zij was de R.C. die deze zaak behandelde. Ik heb diverse verzoeken ingediend, want ik wilde mijn recht hebben. Mevrouw Gonggrijp van Mourik heeft nooit mijn verzoeken gehonoreerd, onbegrijpelijk.

Ik ben tot 3x toe in de raadkamer geweest en telkens werd gezegd, dat ik nog voor zou komen. IK HEB NOOIT EEN RECHTER GEZIEN. Na bijna 4 jaar zonder ook maar iets gehoord te hebben, belde mijn advocaat mr. Mohrman naar het OM, hoe het nou met mijn zaak stond én met mijn geld. Hij kreeg te horen, dat mijn zaak al geruime tijd was geseponeerd, MAAR DAT MOCHT WOUTERSE NIET WETEN, liet de secretaresse weten. Mijn advocaat heeft toen een boze brief geschreven en wat de secretaresse had gezegd werd ten stelligste ontkend.

Wat was nou de achterliggende gedachte van de toch extreem rare behandeling van mijn zaak. Daarbij wil ik nog aantekenen, dat mijn geld nog onder beslag lag, terwijl alle veroordeelden (54 stuks) reeds allang in vrijheid waren. Allen kregen slechts de helft of minder dan de eis, dit om te verkomen dat zij in hoger beroep zouden gaan.

De SRV zaak waarin ik verdachte was, de Delta zaak en de Hakkelaar zaak was in principe één zaak en één onderzoek. Maar door veelvuldig gebruik van criminele infiltranten, werd de zaak in drieën geknipt, om te voorkomen dat de zaak zou ploffen. Tijdens het proces werd o.a. Anton Lugten door de advocaten gehoord. Maar Witteveen en Teeven waren als de dood, dat ik voor de rechter een verklaring zou afleggen. Ik had heel veel gegevens verzameld in de loop der tijd, dus ik was een gevaar, dat de hele zaak niet ontvankelijk zou worden verklaard. Volgens mij speelde de vrouwelijke rechter ook een tamelijk dubieuze rol.

Ik was er namelijk achter gekomen, dat de koper van onze BV een zeker Albertus Versteeg eveneens een criminele  infiltrant was. Dat was in die tijd schering en inslag om BV’s te gebruiken evenals criminele infiltranten. Deze Versteeg is voor het OM gaan werken na een Hasj affaire, waarvoor hij nooit verantwoording hoefde af te leggen. Ik belde regelmatig met Versteeg, die ik voor de grap Poncke Prinsen noemde. Er is geen enkele telefoontap van onze gesprekken. Versteeg is ook nooit verhoord in deze zaak, terwijl hij diverse criminele figuren met elkaar in contact heeft gebracht in deze zaak. Ook is hij met deze personen (namen zijn mij bekend) samen op de boten geweest, die gecharterd waren voor het afhalen van de Hasj. Bij het OM is daar dus niets van vermeld.

Ik wist op een gegeven moment teveel, dat was de enige reden. Dat mijn geld in eerste instantie in beslag werd genomen, iedereen kan fouten maken. Maar 4 jaar lang zonder mij ook maar te horen lijkt mij buitenproportioneel. Ik heb hier een rechtszaak tegen de staat over aangespannen, die ik door gebrek aan middelen en lucht heb verloren. Het is moeilijk om van de staat der Nederlanden te winnen.

Door al deze zaken is mijn geld weg, mijn toekomst en mijn huwelijk op de klippen. Ik raakte namelijk door al het onrecht behoorlijk in de war, het geen mijn ziekte niet ten goede kwam. Ik woon nu in Spanje en leef van mijn AOW. Wat moet ik anders. Ik kan daarvan mijn vrouw, die altijd goed voor mij is geweest geen alimentatie betalen, nog mijn kinderen af en toe wat toestoppen. Witteveen is weggepromoveerd naar st. Maarten en Teeven is wijselijk in de politiek gegaan. Daar kan deze sociopaat zijn lusten op de burger botvieren. Het leed dat deze megalomane griezels veroorzaken interesseert ze 0,0.